آینده انسان ها و ربات ها چگونه خواهد بود؟

آینده رباتیک و انسان ها به چه شکلی به هم پیوند خورده؟
اول از همه به تعریف کلمه "ربات" بپردازیم : هر وسیله یا ماشین قابل برنامه ریزی توسط سیستم های رایانه ای و بردهای هوشمند که قابلیت انجام چندین دستور پیچیده و خودکار رو داشته باشه رو بهش ربات میگیم، حالا ربات میتونه یه بازوی جوشکار و کنترل کیفی در خط تولید خودروسازی ها باشه یا یه ربات انسان نما با هوش مصنوعی خیلی قوی، ما به هر دو میگیم ربات هستن.

شاید خیلی سال ها قبل، فکر کردن در مورد هواپیما و جا به جایی مسافرا یه چیز تخیلی بود اما امروزه داستان فرق میکنه. درستِ که ربات های پیشرفته ای ساخته شدن، اما ربات هایی هستن که قدرت انجام کارهای خارج از برنامه ریزی و یا خلاف دستورات رو ندارن.

رفته رفته زندگی همه ما با رباتیک و هوش مصنوعی گره میخوره و زمانی که 50 تا 60 درصد کارهای روزانمون رو با ربات ها و وسایل هوشمندسازی شده انجام بدیم تقریبا میشه گفت یه زندگی داریم که بر اساس فناوری های رباتیک و هوشمند شده در حال پیشرفت هست.
در مورد ربات ها هم این مورد رو بدونیم بد نیست، ربات ها رو میشه به دو دسته اصلی تقسیم کرد: 1-ربات های دارای هوش مصنوعی(Artificial Intelligence) و 2-ربات های دستور محور که از قبل برنامه ریزی شدن.
ربات هایی که برای آیندگان ما در نظر گرفته میشن دارای هوش مصنوعی خیلی قوی خواهند بود و بر اساس یادگیری عمیق(Deep learning) ساخته میشن تا قدرت اجرا و تصمیم رو داشته باشن.

با سرعت بوجود اومده در بحث تکنولوژی های مربوط به رباتیک بریم موارد ممکن برای حال و آینده ای که در انتظارمون هست رو ببینیم :

1. ربات (روبات) های نظامی و امنیتی :

شاید اولین چیز ترسناکی که با ظهور رباتیک و هوش مصنوعی باعث یه ترس جهانی بین عموم مردم شد همین تفکر استفاده های نظامی و امنیتی از ربات ها بود و کلی فیلم هم در این مورد در سینماها ساخته شد.

• سیستم های هوشمند تشخیص چهره (سیستم های تشخیص چهره، اثر انگشت، اسکن های چشمی و ... همگی بر مبنای هوش مصنوعی و ربات ها پایه ریزی میشن)،
• اسلحه های تمام اتوماتیک(سلاح های هوشمند بدون دخالت انسان که هر موجود زنده ای رو مورد بررسی قرار میدن و منهدم میکنن)،
• ربات های قابل اتصال به سربازان (گجت ها یا ماژول های کمک دهنده یا توامندساز که به هر سرباز اجازه میده علاوه بر ذهن خودش از سیستم هوشمند رباتیک هم بهره ببره)،
• پهپاد های امنیتی، اطلاعاتی و جنگی(پهپاد های شناسایی برای تعقیب و تجسس، پهپاد های امداد رسان و کمکی و پهپاد های جنگی برای انهدام و از بین بردن دشمن)
• پهپاد های تجاری و پزشکی ( برای کسب و کار ها، تصویر برداری و فیلمبرداری، ارسال مرسولات و بسته، رساندن کمک های پزشکی و اضطراری)

و خیلی از چیزهایی که شاید فقط در فیلم ها دیده باشیم واقعا وجود دارن. اگر از این موارد برای برقراری امنیت یا دفاع از خودمون استفاده کنیم جنبه مثبت داره و خوب هست اما طرف بد قضیه هم ممکنه برای کشتار افراد بیگناه از این امکانات استفاده بشه. شما میتونین از یک ربات برای کاشت مین یا هدف قرار دادن یه نقطه استفاده کنین، یا با همون ربات مناطق مین گذاری شده رو پاکسازی کنین و خیلی ها رو نجات بدین، ربات ها بد نیستن نحوه استفاده ما خوبی یا بدی رو به اون ها القا میکنه. سال های آینده ما باید با ربات های جنگجوی پیشرفته هم آشنا بشیم. موارد گفته شده خیلی هاشون وجود دارن ولی هر سال در حد زیادی دارن پیشرفته تر و هوشمند تر میشن.

نکته : یکی از بخش های علم رباتیک که همیشه اطلاعات بدست اومده برای عموم ناقص هست، مربوط به بخش نظامی رباتیک هست و پیشرفت های بدست اومده رو به صورت عمومی اطلاع رسانی نمیکنن.

نکته: در مورد هواپیماهای بدون سرنشین و پهپاد ها هر سال داریم قوانینی رو میبینیم که باعث محدودتر شدن و کنترل این وسایل بشن، چرا؟ چون دارن وارد حریم های خصوصی و ممنوعه دیگران میشن. اگر قوانینی برای کنترل وضع نشن و هر سال بروز رسانی روشون انجام نشه، آسمون ها از خیابون ها شلوغ تر میشه و هر کسی داره پهپاد شخصی خودش رو توی آسمون هدایت میکنه!

2. ربات های خانگی

شاید بگیم مگه الانم هست؟ اره لباسشویی، ظرفشویی، پلوپز، جاروبرقی و ..... که هر روز داریم ازشون استفاده میکنیم به نوعی ربات هستن چون سیستم سخت افزاری هستن که با برنامه نویسی یه سری کار ها رو با چند تا کلیک انجام میدن، البته این موارد هر روز داره پیشرفته تر میشه از قدیم جاروبرقی ها رو توی دست میگرفتیم و جارو میکردیم الان جارو های هوشمند رو داریم که کافیه روشنشون کنیم و خودشون توی فضای خونه چرخ میزنن و کار جارو رو انجام میدن. در حال حاضر ربات هایی رو داریم که مشابه حیوانات خانگی ساخته شدن و علاوه بر جنبه سرگرمی برای امنیت و فرار از تنهایی هم کاربرد دارن. یا ربات های پرستار با هوش مصنوعی بالا که قابلیت بررسی وضعیت اورژانسی و حالت بیماران رو دارن.

3. ربات ها در آموزش (یادگیری)

کلاس های درس شاید خسته کننده به نظر بیان و خیلی هامون از حضور سر کلاس راضی نبودیم اما ارتباط انسان با انسان در یادگیری واجب هست و بحث روانشناسی حضور در مدارس و اجتماع دانش آموزان کنار هم غیر قابل چشم پوشی هست، یادگیری های از راه دور و توی اتاقتون با سیستم های آموزش از راه دور رو حتما تجربه کردین و راحتی خاص خودش رو داره.

در سال های آینده ربات های هوشمند در بحث تدریس بیشتر میشن و بر اساس متدهای مناسب هر شخص و یا برحسب توانایی فرد آموزش هایی رو براش فراهم میکنن و یا روند آموزشی فرد بر اساس معیارهای ربات انجام میشه تا فرد در اون زمینه پیشرفت کنه و موارد لازم رو یاد بگیره. این موارد از چیزهای ساده ای مثل آموزش های تئوری دروس علوم پایه گرفته تا موضوعات پیشرفته مثل آموزشی خلبانی رو شامل میشن. گفتیم آموزش خلبانی، شبیه سازهای هوشمند پرواز برای آموزش خلبانی با ایجاد شرایطی مشابه این کار رو انجام میدن و این مورد رو میتونین برای آموزش کشتیرانی، قایق رانی، بازی های شبیه سازی، رانندگی تانک و ... هم در نظر گرفت.

4. ربات های پزشکی و بهداشتی

موارد این چنینی ربات های تشخیص بیماری یا پرستار و ربات های تحویل دارو (حالت خودپرداز) رو شامل میشن. چک کردن نشانه های بیماری در افراد و تحلیل وضعیت جسمانی و روحی اشخاص جهت تشخیص سلامت فرد و همین طور تحویل نسخه دارو از بیماران و تحویل دادن دارو به صورت هوشمند با استفاده از دستگاه های خودپرداز و بدون دخالت انسان یکی از موارد این چنین ربات ها و دستگاه های هوشمند محسوب میشن. اگر فرد سالمند یا بیماری در خونه داشته باشیم ربات های هوشمند میتونن در نگهداری و مراقبت از اونها به ما کمک زیادی کنن و در طول درمان و نگهداری از خسته شدن ما جلوگیری کنن.

5. ربات های دستیار (همکار هوشمند)

روبات ها تأثیر عمیقی بر محل کار آینده خواهند داشت. آنها قادر خواهند بود نقش های متعددی را در یک سازمان ایفا کنن، بنابراین در مورد نحوه تعامل با همکاران جدید باید آماده باشیم. ماشینها به احتمال زیاد از نظر تشخیص صدا تکامل بیشتری خواهند یافت، بنابراین ما از طریق دستورات صوتی با آنها ارتباط برقرار خواهیم کرد. در حال حاضر این دستیارها بیشتر به صورت صوتی به شما کمک میکنن، مثل یادآوری جلسات، قرار ملاقات ها، کمک در برنامه ریزی، مشاوره دادن و اموری که با کمک هوش مصنوعی قابل بررسی و تحلیل است. در مورد کارهای فیزیکی هم روبات ها در حال حاضر برخی از عملکردهای انسانی را انجام میدن، مثل کارایی در انبارها و محیط های صنعتی، اما خوب هنوز اول راه تکامل هستن.

6. رباتیک و سرگرمی

روبات ها بیش از هر زمان دیگر شخصی سازی شده، تعاملی و جذاب تر می‌شوند. با رشد این صنعت، واقعیت مجازی در آینده نزدیک وارد خونه های ما میشه. ما قادر به تعامل با سیستم های سرگرمی خانگی خود از طریق مکالمه خواهیم بود و اون ها به تلاش های ما برای برقراری ارتباط پاسخ خواهند داد. خانه های هوشمند اولین گام در در شروع این مرحله در خانه ها بوده است و این روند نیاز به زمان بیشتری دارد. چون خیلی از مردم هزینه کردن برای این موارد در خانه ها را اسراف پول میدونن و یا از سمت دیگه به خاطر هزینه های زیاد خیلی از افراد قادر به پرداخت هزینه های این موارد در خانه ها نیستن. ولی خوب یه مورد ساده از هوشمند سازی رو در زمان دار کردن چراغ های راه پله ها یا ادارات دیدیم که به عبور افراد روشن و بعدش خودشون خاموش میشن، این کار به سادگی با یک سنسور حرکتی و تایمر قابل انجام هست.

7. اتومبیل های خودران

خودروهای خودران هنوز نیاز به دخالت انسان دارند، اما ما به روزی نزدیک میشیم که نیازی به دخالت ما نباشه. در دهه گذشته، تصور این فناوری در بین مردم از "مگه میشه؟" به "شاید بشه ..." تا "قطعاً میشه!" تبدیل شده و دیگه باید قبولش کنیم.

ایلان ماسک و شرکت تسلا یکی از شناخته شده ترین شرکت های مطرح در این زمینه هستن. در حال حاضر همه تولیدکنندگان خودروی بزرگ این فناوری را دنبال می‌کنند و Uber یکی از قوی ترین بازیگران شده و شرکتی مثل تویوتا، سونی، بنز و ... هم دارن روی این مورد کار میکنن. هدف چی هست؟ راحتی سفر، انتخاب های بیشتر، دردسر کمتر، افزایش امنیت و کاهش تصادفات با کنترل و تحلیل هوشمند جاده توسط هوش مصنوعی، دوربین ها و سنسورهایی که در ماشین قرار داده میشه. این مسیر هر سال داره بهبود پیدا میکنه و هر سال باتری های این ماشین ها بهبود پیدا میکنن تا مسیرهای طولانی تری رو سرویس دهی کنن. هدف بلند مدت هم رسیدن به نقطه ای که تا سال های 2025-2030 حمل و نقل عمومی هم به صورت هوشمند انجام بشه.

بریم سر وقت یه سوال اساسی : آینده ربات ها و رباتیک!
آیا ربات ها ممکن شغل ما رو بدزدند؟

طبق پیش بینی ها بالای 150 میلیون کارگر باید مورد بازآموزی قرار بگیرن، یعنی چون محیط کاریشون هوشمند شده و یا قرار از ربات ها بهره ببرن اونا هم باید بروز بشن و چیزای جدید باد بگیرن تا بتونن به کارشون ادامه بدن. این خودش چی رو نشون میده؟ میگه که اگر میخوای ربات ها کار رو از دستت در نیارن کارت باید دقیق، هوشمندانه و دارای پیچیدگی باشه. هر چقدر کار شما پیچیده تر باشه، ساخت ربات برای جایگزینی شما برای انجام اون کار سخت تر و هزینه بر تر هست.

کلا هم سه حالت کار کردن در آینده داریم :
1- ربات جایگزین انسان در اون محیط کار میشه.
2- ربات و انسان در محیط کار یا هم و تعاملی کار میکنن. (به هم کمک میکنن)
3- ربات جایی توی اون کار نداره و انسان توی شغل تنها به کارس ادامه میده.

کلیت داستان رباتیک هم تلاش برای حالت دوم یعنی همکاری عمیق بین انسان ها و ربات ها، چون هر دو به هم نیاز دارن و فعلا جایگزین مطلق برای هیچکدام وجود نداره. انسان خسته میشه، پیر میشه و ربات ها خراب میشن، تعمیر میخوان و نیاز به بروزرسانی دارن.

اینجا به این اصل همیشگی میرسیم :  " انسان هنوز از ربات باهوش تر است" :
این به سادگی قابل توجیه هست، تمام موارد برنامه ریزی شده و برنامه نویسی های صورت گرفته برای ربات ها و کار گرفتن از اونها توسط خود ما ( یعنی انسان ها) برنامه ریزی شده پس نقطه قوت علم رباتیک این هست که با کمک هوش مصنوعی و یادگیری عمیق کارها را با خطای کمتر و دقت بالاتر و امنیت بیشتر برای ما انسان ها انجام بده. نکته جالبی که خیلی از مواقع ذکر نمیشه، هزینه بالای نگهداری و تعمیر اون هاست، چیزی که باعث شده خیلی ها به تهیه ربات ها فکر هم نکنن و استقبال ار این موضوع در جهان کم بشه. شما نیاز به یه ربات خیلی هوشمند و دقیق دارین؟ پس شما در ابتدا نیاز به یه تیم حرفه ای و قوی و صرف هزینه های گزاف برای طراحی، برنامه ریزی، برنامه نویسی و ساخت این ربات دارین.

چالش شماره 1: نزدیکی به همکاران انسانی
نوار کناری - 1 کار کردن انسانهای "شکننده" در میان ماشینهای قدرتمند خطرناک است. تا به امروز، این آسیب پذیری به سادگی با ممنوعیت کار انسان ها در نزدیک روبات های فعال، اغلب فاصله گرفتن انسان از دستگاه با سپر و نرده های محافظ یا حتی قرار دادن هر یک در اتاق های کاملاً جداگانه به حداقل رسیده است. اما در محیط های مشارکتی، چنین تاکتیک های جداسازی دیگر امکان پذیر نیست، زیرا انسان ها به طور فزاینده ای در نزدیکی ربات های شریک خود (معروف به ربات های مشارکتی یا "cobots") زندگی می‌کنند.

علاوه بر محافظ های مکانیکی، کوبات ها از حسگرها و فناوری های متعددی مانند AI استفاده می‌کنند تا دنیای اطراف خود را درک کرده و با خیال راحت در آن کار کنند. در همان زمان، محیطی که یک ربات جدید در آن نصب شده یا در حال عبور از آن است، به طور فزاینده ای دارای چندین دستگاه IoT با حسگر زیاد است و بسیاری دیگر در راه است.

بسیاری فناوری های اینترنت اشیا و روباتیک را به عنوان زمینه های جداگانه در نظر می‌گیرند، بنابراین هم افزایی در این دو رشته ناشناخته می‌ماند. اما با تصور مجدد، اینترنت اشیا و رباتیک صنعتی به اینترنت اشیاء رباتیک یا IoRT تبدیل می‌شود.

چالش شماره 2: مقابله با اضافه بار داده ها
سطوح بالاتر آگاهی از ماشین باعث می‌شود محیط صنعتی به طور فزاینده ای از داده های مشتق شده از سنسور غنی شود، اما چارچوب های رایانهای سنتی اغلب می‌توانند غلبه کنند و مزایای نیروی کار پیشرفته روباتیک را نفی می‌کنند. فشار دادن داده ها به ابر برای پردازش دیگر برای بسیاری از برنامه ها عملی نیست.

محلول در لبه قرار دارد. با هوش مصنوعی و دسترسی به حجم زیاد داده ها، دستگاه های لبه، از جمله روبات ها، می‌توانند بسیار سریعتر از انسان ها تصمیم گیری کنند. محاسبه به طور فزاینده ای باید در حاشیه انجام شود زیرا روبات ها برای انجام فعالیت های بیشتر و تصمیم گیری بیشتر به طور مستقل مجهزتر هستند. بهره وری در لبه افزایش می‌یابد.

یک ربات "خودآگاه" که توسط داده های جمع آوری شده و پردازش شده در لبه هدایت می‌شود، می‌تواند احتمال خرابی قریب الوقوع خود را تشخیص دهد.

به عنوان مثال، یک ربات "خودآگاه" که توسط داده های جمع آوری شده و پردازش شده در لبه هدایت می‌شود، می‌تواند احتمال خرابی قریب الوقوع خود را تشخیص دهد. در ارتباط با دیگران در خط مونتاژ، دستگاه در معرض خطر می‌تواند خود را خاموش کند در حالی که سایر روبات ها جریان کار خود را در زمان واقعی برای جبران "کارگر" مفقود شده تنظیم می‌کنند. خط تولید کند می‌شود، اما متوقف نمی‌شود. یک همکار انسانی می‌تواند رفع نیاز را انجام دهد و سیستم به سرعت کامل باز می‌گردد.

یک پارادوکس حاشیه ای وجود دارد .. با روبرو شدن، ربات ها و مهارت بیشتر، تلاش لازم برای آموزش آنها در بسیاری موارد کاهش می‌یابد. تولیدکنندگان پیشرو می‌دانند که کوتاه کردن منحنی یادگیری کاربر نهایی وسیله ای اساسی برای افزایش جذابیت روبات های صنعتی است.

چالش شماره 3: امنیت سایبری به انتها
همانطور که روبات ها متحرک تر، مشارکتی تر، دارای قابلیت ارتباط و ارتباط بیشتر می‌شوند، اکوسیستم غنی از داده می‌تواند به هدف هکرها تبدیل شود. ممکن است شرکت ها در برابر بدافزارها، دیه سایبری، تاخیر در تولید و اختلال در تجارت آسیب پذیر شوند. علاوه بر این، حملات سایبری با هدف قرار دادن سیستم های قدرتمند روباتیک نیز نگرانی های جدی و ایمنی فیزیکی ایجاد می‌کند.

راه حل؟ یک رویکرد جامع و کامل به امنیت سایبری سیستم های یکپارچه کننده باید ماشین هایی را که نصب می‌کنند و محیط کلی که در آن کار می‌کنند، بشناسند، با توجه به شناسایی نقاط دسترسی بالقوه و سخت شدن اهداف آسیب پذیر. تیم فناوری اپراتور ربات باید درگیر باشد، تهدیدها را به طور جدی رصد کرده و اقدامات امنیتی را به روز کند.

امنیت همچنین باید فراتر از پایان عمر گسترش یابد، و این احتمال وجود ندارد که دستگاهی دارای زندگی پس از مرگ در دستان مخرب باشد. دستگاه های قدیمی قدیمی گاه به گاه در eBay ظاهر می‌شوند، جایی که هکرها می‌توانند آنها را با قیمت ارزان خریداری کرده و سپس مهندسی معکوس کنند. بنابراین، خاموش کردن دستگاه ها با استفاده از اقدامات ضد دستکاری یا پاک کردن نرم افزارهای حساس بسیار مهم است-این امر مهندسی معکوس را غیرممکن می‌کند.

چالش شماره 4: هزینه
فناوری های پیشرفته و مدل های تجاری جدید باعث صرفه جویی در مقیاس رباتیک می‌شوند، که با توجه به اینکه 53 درصد از مشتریان روبات های صنعتی هزینه را چالش شماره یک خود می‌دانند، خبر خوبی است. با ظهور Robots-as-a-Service (RaaS)، تولیدکنندگان بیشتری به ارائه دهنده خدمات تبدیل می‌شوند و به مشتریان اجازه می‌دهد تا تعداد واحدهای در حال اجرا را برای برآوردن تقاضا افزایش دهند.

الگوریتم های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین کارآمدتر شده اند و برنامه ریزی روبات ها، طراحی موارد استفاده نوآورانه و کاهش نیازهای انرژی را آسان تر کرده است.

مدل های تجاری نوظهور مانند RaaS و لیزینگ به کاهش هزینه ها کمک می‌کند و موانع خودکارسازی مشتریان با روبات ها را برطرف می‌کند. توسعه دهندگان و یکپارچه کننده ربات ها همچنین می‌توانند پیش بینی انجام سناریوهای کاربردی قانع کننده قبل از انجام سرمایه گذاری نهایی را برای کاربران نهایی آسان کنند.

محاسبات، ارتباطات داده ها و پیشرفت های ذخیره سازی بیشتر با هزینه کمتر ارائه می‌شود. الگوریتم های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین کارآمدتر شده اند، بنابراین برنامه ریزی روبات ها، طراحی موارد استفاده نوآورانه و کاهش نیازهای انرژی را آسان تر می‌کند. در حالی که برخی معتقدند که قانون مور دیگر در مورد تعداد ترانزیستورها اعمال نمی‌شود، اما از نظر هزینه محاسبه همچنان صادق است، زیرا قابلیت های بیشتر و بیشتر با قیمت پردازش کمتر در دسترس قرار می‌گیرد.

نتیجه
پیشرفت های بی سابقه در فن آوری حسگر، قدرت محاسبه و پردازش لبه می‌تواند توانایی های قوی هوش مصنوعی را در اختیار ربات ها قرار دهد، اما این امر بر اساس اتصال و قابلیت همکاری ایمن اما انعطاف پذیر در بین همه شرکت کنندگان در اکوسیستم است. روبات ها باید بتوانند به آسانی به ربات های دیگر متصل شوند و همچنین با طیف گسترده ای از اینترنت اشیا، لبه، ابر، و ابزارهای تحلیلی و سایر دستگاه ها.

تا به امروز، جوامع رباتیک و اینترنت اشیا با اهداف متفاوت و در عین حال بسیار مرتبط هدایت شده اند. اینترنت اشیا بر خدمات سنجش، نظارت و ردیابی فراگیر تمرکز می‌کند، در حالی که جامعه روباتیک بر عملکرد تولید، تعامل و رفتار مستقل تمرکز می‌کند. ادغام هر دو زمینه منجر به اجرای بهتر وظایف روباتیک می‌شود. روبات ها داده های بیشتری برای تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری با هوش مصنوعی دارند. به این ترتیب، محاسبه لبه درها را برای همکاری نزدیکتر بین انسان و ماشین باز می‌کند.

رباتها ممکن است مشاغل ما را تصاحب کنند

ما بخواهیم یا نخواهیم، روبات ها قبلاً افراد زیادی را در مشاغل خود جایگزین کرده اند. مشاغل اداری، تدارکات و حمل و نقل نیز در معرض خطر جایگزینی قرار دارند. خودروهای خودران را به خاطر دارید؟ خوب، ممکن است در آینده آنها را در قالب کامیون های بزرگ در جاده ها ببینیم.

مطالعه ای در دانشگاه بال ایالت پیش بینی کرد که بسیاری از مشاغل در خطر خودکارسازی قرار دارند، از جمله بیمه گذاران بیمه، بازاریابان تلفنی و تهیه کنندگان اظهارنامه مالیاتی. به طور دقیق تر، انتظار می‌رود روبات ها بیش از نیمی از مشاغل کم مهارت را به عهده بگیرند.

 آنها همچنین شغل ایجاد می‌کنند

"روبات ها مشاغل ما را خواهند گرفت!" شاید شایع ترین ترس پیرامون توسعه رباتیک باشد. بله، فناوری به سرعت در حال تغییر است و پیامدهای اقتصادی نیز دارد. به عنوان مثال، خودروهای بدون راننده به احتمال زیاد در آینده جایگزین رانندگان کابین می‌شوند.

اما در آینده نزدیک، هوش مصنوعی به احتمال زیاد جایگزین وظایف می‌شود، نه مشاغل. خبر خوب این است که بازارها و مشاغل جدیدی نیز ایجاد می‌کند. ممکن است ما برای این مشاغل به آموزش بیشتر و آموزش مجدد نیاز داشته باشیم، اما این فرصت ها وجود دارد.

روبات ها سطح زندگی ما را افزایش خواهند داد

ما این را در طول تاریخ مشاهده کرده ایم: اتوماسیون و مکانیزاسیون سطح کلی زندگی را افزایش می‌دهد. ما آن را با انقلاب صنعتی دیده ایم و قرار است دوباره تکرار شود. بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، فقر در پنج دهه گذشته نسبت به 50 سال قبل به میزان بیشتری کاهش یافته است. این به این دلیل است که اقتصاد جهانی هفت برابر شد و فناوری نقش مهمی در این پیشرفت داشت.

از نظر روزمره، این بدان معناست که تلفن هوشمند شما می‌تواند با همان عمر باتری بیشتر کار کند. این همچنین به معنی پیشرفت سریعتر در هوش مصنوعی است - مواردی مانند بینایی رایانه و پردازش زبان طبیعی که به روبات ها کمک می‌کند "ببینند" و یاد بگیرند. نوشتن کد نرم افزاری کارآمد راه دیگری برای افزایش عملکرد روباتیک است. شاید در چند دهه آینده، ربات ها بیشتر برنامه نویسی ما را انجام دهند.