مهارت و استعداد در عکاسی (Skills and talents in photography)

مهارت یا استعداد، مسئله این است...!
به ترتیب بررسیشون میکنیم، مهارت کاملا اکتسابی هست، با مرور و تکرار، تلاش و پشت کار و با خوندن و انجام تمرینات مرتبط به دست میاد.
نه تنها عکاسی، بلکه توی هر زمینه کاری و شغلی بدون مهارت نمیشه حرفی برای گفتن داشت، مهارت ما توی زمینه کاری و شغلی ما رو از بقیه متمایز میکنه.
نکته : مهارت بسته به تلاش و تجربه فرد در یه زمینه بدست میاد. اگر تازه عکاسی رو شروع کردین و توی اینترنت دارین عکسای خودت رو با عکس های یه عکاس که حدود 20 سال داره عکاسی میکنه مقایسه میکنین و ناامیدانه از این مقایسه خارج میشید باید بگم سخت در اشتباهید، عکس های اون فرد نتیجه 20 سال تلاش، پشت کار و یادگیری و حتی صحیح و خطا کردن هست و شما با دیدین عکس های یه فرد با تجربه و کارکشته میتونید برای رفع ایراد کارهای خودتون یا الهام گرفتن برای کار جدیدتون بهره ببرید و مقایسه کردن اشتباه هست.


چگونگی کسب مهارت در عکاسی :

1- خواندن به صورت تئوری یا آکادمیک : مطالعه کتاب های راهنما و آموزش عکاسی، شرکت در دوره های آموزشی، مطالعه قوانین عکاسی و تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی همگی مربوط به این بخش هستن. تمامی موارد گفته شده مربوط به چگونه کار کردن با دوربین ها، نحوه ی صحیح عکاسی کردن و یا بررسی ژانرهای عکاسی میشه.

2-کار کردن با دوربین به صورت عملی : اینجا اصل کار یه عکاس اتفاق میفته، جایی که دوربین توی دستاتون قرار داره و سوژه ها منتظرن شما عکس های منحصر به فردی ازشون خلق کنین. توی این مرحله شما مرحله 1(تئوری یا آکادمیک) رو باید به صورت عملی اجرا کنین و با چیزهایی که در مرحله 1 آموزش دیدیدن عکس هاتون رو خلق کنین. اینجا جایی که شما باید تلاشتون رو چند برابر کنین، این مرحله از مرحله اول خیلی مهم تر هست. این مرحله مرحله ی آزمون و خطا و انتخاب مسیر عکاسی حرفه ای شما هم هست.

نکته: خیلی ها مرحله یک رو مهم نمیدونن و ترجیح میدن همه چیز رو به صورت عملی و تجربی فرا بگیرن، اینکار اشتباه هست، چون با این کار در حق خودتون ظلم میکنین و کلی تایم از دست میدین، شاید با ندونستن چند تا مورد ساده که توی یه برگ کاغذ جا میشده و شما با حذف مرحله اول اون ها رو نخوندین، یه سوژه خوب یا یه موقعیت عکاسی عالی رو خراب کنین یا از دست بدین. پس بدون داشتن زمینه تئوری یا آکادمیک مستقیم وارد مرحله عملی نشید.

نکته: توی مرحله دوم (مرحله عملی) شاید از 30 شاتی که گرفتین 5 تاش مورد پسندتون باشه و 25 تای دیگه رو بخواید پاک کنید، اصلا نگران نباشید، رفته رفته تعداد شات ها کمتر میشن و عکس های کمتری رو حذف میکنین.

نکته: از آزمون و خطا نترسید گاهی اوقات برای بدست اومدن یه عکس دلخواه وابسته به نور مناسبی که میخواید ممکن چندین بار نور ورودی به دوربین رو جا به جا کنین تا به نتیجه دلخواه برسین یا در حال عکاسی از یه سوژه چندین عکس از زوایا مختلف اون سوژه بگیرین تا زاویه های مناسب رو کشف و به تجربتون اضافه کنین. یادتون نره عکاسی همون قدر که قوانین ثابتی داره، خشک هم نیست و باید ذوق و سلیقه به خرج بدین.

استعداد...!

استعداد در هر زمینه ای یه موهبت یا لطف توی وجود ماست که باید خودمون کشفش کنیم و پرورشش بدیم و ازش درست استفاده کنیم.
توی مبحث عکاسی هم یه سری افراد ذاتن عکس های خوبی میگیرن، چه موقع؟ همون بارهای اولی که دوربین بدین دستشون بگین چند تا عکس بگیر توی 20 تا عکس اولش چند تا عکس خوب و جذاب میبینین...
خیلی هم خوبه، حالا بعدش چی؟ این فرد درسته با استعداد و شما رو با عکس های خوبش غافل گیر کرده اما این کافی نیست، استعداد داشتن نه تنها توی عکاسی بلکه در هر زمینه ای ابتدا باید کشف بشه، بعد پرورش داده بشه، بعد درست به کار گرفته شه.
این فرد مستعد این مزیت رو داره که با آموزش های صحیح و یادگیری مهارت های عکاسی خیلی زودتر از بقیه رشد کنه و زودتر به موفقیت برسه. به مقایسه زیر دقت کنین :

فرد مستعد مهارت دیده > فرد مهارت دیده بدون استعداد > فرد مستعد بدون مهارت

علامت کوچک تر و بزرگتری رو برای مقایسه قرارش دادم، همین طور که میبینین بهترین حالت استعداد+مهارت هست و بدترین حالت تنها استعداد داشتن و سعی و تلاشی در یادگیری مهارت نداشتن.

اگر فکر میکنین آدم مستعد و خوش ذوقی هستین اصلا درنگ نکنین و آموزش های تئوری و عملیتون رو با جدیت دنبال کنین موفقیت به شما خیلی نزدیکه، اگر هم به شما گفتن اصلا این کاره نیستین یا گفتن عکساتون بد، اصلا دلسرد نشین با تمرین زیاد توی عکاسی و افزایش تجربه نقاط ضعفتون رو پوشش میدین و مسیرتون رو هموار میکنین، اگر هم مستعدین و فک میکنین نیازی به کسب مهارت های لازم ندارین سخت در اشتباه هستین و بهتر عکاسی رو کنار بذارین!